Τρίτη 28 Απριλίου 2009

Εαρινή Συμφωνία

Η άνοιξη προσπέρασε την σελήνη , ήταν η εαρινή συμφωνία – σημάδι – που της σάλεψε τα μυαλά ... έτσι έλεγαν τα παραμύθια και κείνη τα πίστευε , και κάθε φορά τα επαναλάμβανε στους χαμένους ταξιδιώτες της νύχτας που συναντούσε στον δρόμο της , όπως ακριβώς της τα’ χανε πει...Ακριβά στολίδια από ρόδινες πέρλες , και νούφαρα από ξεχασμένα λόγια μονάκριβης αγάπης συνήθιζε να φορά στα μαλλιά της για να ξεχωρίζει από μακριά πως έλεγε την αλήθεια. Κι’ όποιος δεν την πίστευε –αλλοίμονο του – ζούσε την αγάπη που κάποιες φορές γίνεται θάνατος. Τον έπιανε συχνά πυκνά να μειδιά ειρωνικά όταν διάβαζε κάποιες απ’ τις ιστορίες της . Του άρεσε να την περιπαίζει , να γελά ξένοιαστα σαν μικρό παιδί μαζί της ,να ξεχνιέται ,να φεύγει με τα ταξίδια του νου που γι’ αυτόν ήταν τόσο ανώδυνα , και κάποιες φορές φαινόταν να είναι αλήθεια πως την αγαπούσε . ΚΙ εκείνη αλλοπαρμένη να τον πιστεύει και να τον αγαπά , να τον αγαπά βαθιά κι’ απέραντα , τόσο απέραντα σαν της θάλασσας το κορμί που χάνεται στον μακρινό κι άγνωστο ορίζοντα. της. Ήταν αθώα , τόσο αθώα όσο χρειάζεται η αγάπη για ν’ ανθίσει να θεριέψει . και να μην σταματάει μπροστά σε τίποτα , τόσο που να αρχίζει να γίνεται επικίνδυνη. .Καθόταν κουρασμένη και κοίταζε αποκαμωμένη απ’ το παράθυρο , άραγε πως είναι να περιμένεις τη ζωή ΄ να περιμένεις να συναντήσεις όχι την ζωή σου αλλά τη ζωή μέσα από το πρόσωπο του άλλου.

Φανή Αθανασιάδου

Δεν υπάρχουν σχόλια: